استفاده از داوران خارجی در انتخابی ها، ضربه جبران ناپذیر به پیکره داوری ایران است

اقدامی که با وجود مصوب شدن در کمیته داوران، نارضایتی داوران مطرح بین المللی کشتی ایران را به همراه داشته و این سوال را نیز مطرح می کند که چرا فدراسیون کشتی ایران با وجود داشتن بیش از 130 داور بین المللی که از این تعداد 3 داور S1 و 28 داور نیز درجه یک بین المللی هستند، به این فکر افتاده که با بهانه تعامل داوران ایرانی و خارجی، از 5 داور خارجی دعوت بعمل آورد تا حساس ترین کشتی های انتخابی را به عهده بگیرند.

این اتفاق با وجود تعابیر صورت گرفته، بدین معناست که موجویت عظیم داوران بین المللی ایران از توانایی لازم برای برامدن از عهده قضاوت رقابت های انتخابی تیم های ملی برخوردار نیست.

اما واقعیت این است که داوران باتجربه و جوان ایرانی نه تنها چیزی از همتاهای خارجی خود ندارند، بلکه یک سروگردن نیز از انها بالاترند، در واقع  این ضعف تشکیلات داوری فدراسیون کشتی است که توانایی ابتدا دانش افزایی، سپس هماهنگی و استفاده بهینه از موجودیت کنونی داوری را ندارد که در نهایت تاوان ضعف در مدیریت داوری حاکم بر کمیته داوران را ، فدراسیون و داوران مستعد و جوان باید بدهند.

 اشتباه برداشت نکنیم تعامل با داوران خارجی در میادین مهمی چون تورنمنت های مهم بین المللی، رقابت های قاره ای، جام های جهانی و در نهایت رقابت های جهانی در رده های مختلف ایجاد می شود نه در رقابت های خانگی از جمله انتخابی تیم های ملی و یا لیگ.

 در واقع باید تعامل ها را بگذاریم برای رقابت های مهم بین المللی که داوران درجات مختلف و گاهی برجسته سایر کشورها، مسوولان درجه اول و مدرسان داوری اتحادیه جهانی در آن حضور دارند و در مقابل بگذاریم انتخابی تیم های ملی میدانی باشد برای داوران جوان، شایسته و آینده دار کشتی کشورمان تا تحت حمایت های منطقی فدراسیون کشتی به پختگی لازم برسند.

 رقابت های انتخابی در هر رده ای که باشد، یک ازمایش جدی برای ارزیابی توان فنی مدیریت داوری کشتی کشور است که مسوولان فدراسیون بتوانند داوران جوان و در حال رشد را شناسی و برای ارتقای دانش آنها برنامه ریزی های لازم را انجام دهند.

فدراسیون کشتی که به حق خواستار بی حاشیه ، کم اشتباه و بدون دغدغه برگزار شدن مهمترین مسابقه سال است، به جای هزینه کلان برای دعوت داوران هم طراز و حتی در مواردی سطح پایین تر از داوران جوان و آینده دار کشتی ایران، باید از تشکیلات داوری خود بخواهد که با برگزاری یک کلینیک یکی دو روزه توجیحی و دانش افزایی که همراه با نمایش فیلم و بررسی نکات ریز و تعیین کننده داوری باشد، استفاده بهینه از سرمایه ها و موجودیت داوران کشتی کشور را در راس برنامه های خود قرار دهد.

 در همین رقابت هاست که جوان و داوران آینده دار ما ضمن اموزش نکات برجسته داوری و کسب تجربه به پشتوانه های قابل اعتماد داوری تبدیل می شوند.

اجازه ندهیم هم پول بدهیم و هم موجودیت جوان داوری خودمان را نابود کرده و در نهایت باعث سلب اعتماد جامعه کشتی از داوران وطنی شویم.

پای داوران خارجی که به ایران باز شود، هر مسابقه مهمی که پیش رو باشد، صدای ساز ناکوک مربیان ، کشتی گیران و سرپرستان تیم ها بلند و خواستار حضور داوران خارجی خواهند شد و اگر این اتفاق نیافتد، هر تیم و کشتی گیر صاحب نام نا آماده آوار شکست خود را مانند پتک بر سر داوران داخلی فرود خواهند آورد، دستاوردی که بدون شک فدراسیون کشتی هرگز خواستار آن نیست .

به نظر می رسد، فدراسیون کشتی که نگران حرف و حدیث و دغدغه های ناشی از قضاوت های بعضا مشکل دار داوری که در تمامی مسابقات مهم بین المللی از جمله جهانی و المپیک نیز اجتناب ناپذیر است، می تواند به جای هزینه 30، الی 40 هزار دلاری برای دعوت از 5 داور بین المللی خارجی یکی از مدرسان داوری جهان از جمله چی چی اوغلو ترکیه ایی و یا بوعزیز تونسی را دعوت کند تا از این طریق داوران ایرانی هم با تازه ترین تغییرات قوانین آشنا شوند و هم مشکلات احتمالی با نظارت آنها برطرف شود.

 بدون شک یادمان هست که دو سال پیش 2 داور المپیکی از مغولستان و ازبکستان به دعوت فدراسیون کشتی به ایران امدند تا به اصطلاح کیفیت قضاوت های داوری انتخابی تیم های ملی ایران را ارتقا دهند، اما انقدر ضعیف ظاهر شدند که درنهایت سوت حساس ترین قضاوت ها به وسیله داوران با تجربه ایرانی زده شد و تنها چیزی که برای ما ماند، بیش از 10 هزار دلار هزینه شامل پول توجیبی ، هتل و بلیت رفت و برگشت بود و بس.

فدراسیون اگر از هزیتع قابل توجه دعوت داوران خارجی،  فقط  برابر با هزار دلار را برای یک روز کلینیک توجیحی و هماهنگ کردن داوران جوان و با انگیزه ایرانی اختصاص دهد ، آنها خواهند توانستند ضمن تبدیل شدن به سرمایه های مورد اعتمادتر به شایستگی و با هماهنگی بیشتر و با کمترین مشکل قضاوت های انتخابی را انجام دهند.

 دعوت از داوران خارجی برای انتخابی تیم های ملی با وجود داشتن سه داورS1  ، 28 داور درجه یک ، 54 داور درجه 2 و 48 داور درجه سه بین المللی تصور نمی شود زیاد منطقی باشد و البته می تواند فقط ناشی از ضعف تشکیلات داوری در استفاده بهینه از موجودیت فعلی داوری و متقاعد کردن فدراسیون کشتی برای حل مشکل قضاوت های انتخابی با دعوت از داوران خارجی باشد .

 لازم به یادآوری است که براساس تازه ترین فهرست کمیته داوران اتحادیه جهانی کشتی، تعداد 133 داور بین المللی جلوی نام ایران نوشته شده است که از این تعداد سه داور دارای درجه S1 و 28 داور نیز درجه یک بین المللی هستند، پتانسیل و سرمایه ایی که نه تنها کم نیست ، بلکه بسیار هم ارزشمند است. حالا اگر ما نمی توانیم از این پتانسیل به نحو احسن استفاده کنیم، باید ببینیم مشکل کار کجاست که امید است فدراسیون کشتی به سادگی از کنار این مساله نگذرد. انتخابی تیم های ملی کشتی – داوری کشتی عزیزاله اطاعتی : پایگاه خبری اخبار کشتی ایران www.iwn.ir